Maandagavond is het einde van een instituut:
Extra Time verdwijnt van het scherm. Zestien jaar lang was het programma een vertrouwd baken voor de Vlaamse voetbalfan. Nu valt het doek definitief. Presentator
Filip Joos kijkt terug met een mix van trots, weemoed en begrip voor de tijdsgeest.
De allereerste stappen van Extra Time waren allesbehalve vanzelfsprekend. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Joos het programma samen met Frank Raes zou presenteren, maar dat bleek al snel geen werkbare formule. “Na vier afleveringen voelden we het allebei: dit werkt niet. Gelukkig waren we verstandig genoeg om dat toe te geven", vertelde Joos in De Afspraak.
Daarna volgde een jarenlange opbouw. Het programma groeide langzaam maar zeker uit tot een vaste afspraak op maandagavond, geliefd om de analyses, beelden en unieke sfeer aan tafel.
Het tempo van de wereld
Waarom dan toch stoppen? Volgens Joos is het geen kwestie van sleet. “Het programma ís niet op. Maar de wereld is intussen wel veranderd. Tegen dat het maandagavond is, is het meeste al gezegd. De urgentie die we vroeger hadden, is moeilijker vast te houden in een tijd waarin alles razendsnel passeert.”
Hij beseft dat Extra Time in zekere zin werd ingehaald door de snelheid van online content, podcasts en sociale media. “We waren plots niet meer de eersten die iets vertelden. En dat verandert je positie.”
Dankbaarheid en nieuwe energie
Het gesprek kreeg een emotionele toon toen Joos terugblikte op het prille begin. “Ik voelde me toen niet goed bij het concept zoals het op papier stond. Ik ben echt met tranen naar Lena De Meerleer gestapt, toenmalig sportverantwoordelijke bij VRT. Zij heeft geluisterd, begrepen, en de juiste keuzes gemaakt. Zonder haar was Extra Time nooit geworden wat het geworden is.”
Hoewel het einde van Extra Time pijn doet, kijkt Joos ook vooruit. “Ik ben zó blij met 90 Minutes. Dat voelt fris, jong, dynamisch. Het doet deugd om met nieuwe energie ergens anders aan te bouwen.”
Een nalatenschap die blijft
Wat blijft, is de impact. “Ik denk echt dat we mee bepaald hebben hoe mensen naar voetbal zijn gaan kijken", besluit Joos. En daar, ondanks het afscheid, klinkt vooral trots in door.