Ine Beyen geeft toe: "Hij is de enige van wie ik soms een compliment hoop te krijgen"

Ze geldt als één van de gezichten van het vrouwenwielrennen in de Lage Landen, maar zelf zal Ine Beyen nooit op de borst kloppen. In een interview met HUMO toont ze zich opvallend bescheiden over haar rol in de sportwereld én over haar ego.

“Ik kijk nog steeds raar op als iemand me een compliment geeft", vertelt Beyen openhartig. En dat terwijl ze niet zelden omschreven wordt als de vrouw die het vrouwenwielrennen op de kaart zette. “Of, gekker nog, als men mij als de vrouw bestempelt ‘die het vrouwenwielrennen gepopulariseerd heeft’. Ik probeer gewoon mijn job te doen, jongens. Niet meer, niet minder. Dus nee, ik denk niet dat ik een groot ego heb.”

Geen nood aan applaus
Beyen geeft aan weinig behoefte te hebben aan lofbetuigingen of publieke erkenning. Toch is er één uitzondering: “De enige van wie ik soms een compliment hoop te krijgen, is mijn baas. Af en toe wil ik eens horen dat ik mijn job goed doe.”

Haar reactie wanneer ze in een vak wordt geduwd waar ze zich niet helemaal in thuis voelt? “’k Passekik do nie tussen, hè (lacht).”