Inmiddels begint Massimo
Bruno kansen te krijgen van Hein Vanhaezebrouck, maar na de passage van RenƩ
Weiler had de vleugelaanvaller toch wat tijd nodig om er terug te staan. Bruno legt de fout volledig bij zijn vorige trainer.
"Twee jaar geleden keerde ik van Leipzig naar
Anderlecht terug met gek veel goesting om mij hier te bewijzen. Ik wil niet in detail treden, maar voor Weiler was ik niet de speler die hij verwachtte en toen hij zag dat hij me niet kon veranderen, schoof hij me aan de kant", zegt Bruno in
Het Nieuwsblad.
Het kwam hard aan bij de winger. "Dat was een enorme mentale tik. Daarnaast werkte Weiler vooral intensief met zijn basisploeg, waardoor de invallers een conditionele achterstand kregen. Als ik dan toch eens inviel, voelde ik me fysiek niet sterk genoeg om beslissend te zijn."
"Zo beland je in een vicieuze cirkel. Nochtans ben ik de explosiviteit, die mijn spel vroeger kenmerkte, nooit echt kwijt geweest, maar wie conditioneel niet top is, verliest ook sprintsnelheid", besluit Bruno