Na jaren als wielerpartner en moeder op de achtergrond, heeft
Ine Beyen zich intussen stevig op de voorgrond geworsteld in de sportjournalistiek. Wat begon als een occasionele bijdrage aan Het Nieuwsblad, groeide uit tot een nieuwe roeping. En Beyen is vastbesloten om daarin verder te groeien — mét of zonder man aan haar zijde.
Toen haar man Serge Pauwels nog volop koersde, nam Beyen bewust een stap terug. “Omdat Serge altijd weg was, ben ik vier jaar thuisgebleven voor de kinderen. Ik zou het meteen opnieuw doen – de band die wij drieën nu hebben, is van onschatbare waarde – maar dat huismoederen ging eigenlijk wel tegen mijn natuur in. Er is géén ruimte om jezelf te ontplooien, hè. Je staat gewoon stil.”
Die stilstand kwam tot een einde toen Het Nieuwsblad haar vroeg om een column te schrijven. Daarop volgden videoreportages, en uiteindelijk het besef: dit smaakt naar meer.
“Ik wil dit ook doen voor ‘Vive le vélo’”
Beyen zag al snel waar ze naartoe wilde. “Wat later bedacht ik me: dit is zo leuk, ik wil dit ook doen voor ‘Vive le vélo’. Het heeft me méérdere telefoontjes naar Karl Vannieuwkerke gekost, en best wat geduld, maar ik ben blij dat ik niet heb opgegeven bij de eerste nee.”
Die volharding typeert haar. Ze weet dat het pad naar professionele erkenning niet vanzelf komt, maar ook dat ze er klaar voor is. “Wie wil winnen in het leven, moet vooral ook durven te verliezen.”
Een partner moet meewillen, niet tegenhouden
Voor wie met haar een toekomst ziet, is één ding duidelijk: Ine Beyen is geen vrouw die opzij zal schuiven. Haar carrièrepad is geen bijzaak meer, maar een prioriteit. Een eventuele nieuwe partner zal dat moeten begrijpen — en vooral respecteren.