Frank Raes ziet het somber in: "Romeo Vermant is zoals Loïs Openda"
Zes keer scoren en toch zorgen over de aanval: dat is het paradoxale beeld na de ruime zege van de Rode Duivels. Analist Frank Raes wijst erop dat de afwezigheid van Romelu Lukaku een oud zeer blootlegt.
Loïs Openda kreeg de kans om zich te tonen, maar kon geen indruk maken. “Hij trapte zelfs amper naar de goal", merkt Raes op in Het Nieuwsblad. “Tegen een gesloten defensie spelen is zijn ding niet. Hij rendeert beter in een tweespitsensysteem. Ik wil hem niet veroordelen – tenslotte creëerde hij ruimte voor de andere Duivels – maar het moet er na 28 interlands wel eens van gaan komen.”
Volgens Raes is het gebrek aan een klassieke targetspits het grootste probleem. “Ook Emile Mpenza zei het onlangs nog: de typische, koppende spits die weegt op een verdediging, wordt niet meer gekweekt. Het zijn tegenwoordig allemaal explosieve, bewegende spitsen. Zo is Romeo Vermant van hetzelfde kaliber als Openda.”
Batshuayi als tussenoplossing
Michy Batshuayi blijft nog het meest op Lukaku lijken, maar ook daar wringt het schoentje. “Hij heeft bij Frankfurt slechts zeventien officiële speelminuten in de benen. Net als Lukaku is Batshuayi de dertig gepasseerd.”
Raes stelt daarom dat het tijd is voor een breder debat. “In de long run moeten we eens gaan nadenken over de spitspositie.” Want hoe indrukwekkend de scorelijn tegen de kleintjes ook lijkt, zonder Lukaku wordt het plots heel duidelijk hoe broos de aanvalslijn is.
