Geelse T2 Dirk Foriers stond mee achter de wederopstanding van de club: "Ik heb mijn hart in Geel verloren"

Verbroedering Geel ontvangt zaterdag (20u) KFC Diest. Voor De Zotten een 'must win'. De Geelse T2 Dirk Foriers uit het Vlaams-Brabantse Houwaart werkte 8,5 jaar in Diest en kent de stad, de mensen en de club, maar "heeft zijn hart verloren in Geel".

Hoe komt iemand uit Vlaams-Brabant bij Verbroedering Geel terecht?
"Ik ben op 29-jarige leeftijd gestopt als voetballer. De combinatie van voetbal met mijn werk en de geboorte van mijn oudste zoon Ruben was niet meer haalbaar. Daarna ben ik via mijn kinderen opnieuw in het voetbal gerold. We woonden in Landen en mijn kinderen speelden daar. Ik ben er trainer geweest van alle jeugdcategorieën, van de Duiveltjes tot en met de U17. Met die laatste categorie speelden we nationaal kampioen (met Jean-Michel Hoebregs en mijn zoon Brend in het team) voor Patro Eisden. Naast trainer was ik in Landen ook jeugdvoorzitter en later ook even sportief manager. Ik was dag en nacht met voetbal bezig. Na Landen kwamen de U15 in Bekkevoort waarmee we kampioen speelden. Vervolgens heb ik in 3de provinciale Zichem getraind. En toen kwam opeens Bart Janssens, die ik uit mijn periode bij Landen kende. Hij was er trainer toen ik sportief manager was. Hij gaf les aan de trainersschool waar ik cursus volgde. Toen hij in het seizoen 2018-2019 trainer werd bij Geel in 1ste nationale zocht hij nog een assistent. Hoewel het enkele rit 45 minuten rijden is van Houwaart, waar ik nu woon, tot in Geel,  ben ik toch op de trein gesprongen. Die kans kon ik niet laten liggen en zes jaar later ben ik nog steeds in Geel. Ik heb mijn hart hier verloren."

Er is intussen heel wat gebeurd?
"Na het eerste seizoen zakten we naar 2de amateur. Toen kwam corona en werd de competitie stilgelegd. Benny Hoebregs stak zijn nek uit en redde in het voorjaar 2020 onze club op het nippertje van de afgrond, doch kon hij net niet verhinderen dat we geen licentie meer voor 2de en 3de amateur kregen, waardoor we degradeerden naar eerste provinciale.  De club heeft enorm veel te danken aan Benny. Hij vroeg mij om tot het bestuur toe te treden en om sportief manager te worden. Samen met Benny (en de andere bestuursleden) heb ik veel zware momenten en lange avonden en nachten gekend om de miserie op te ruimen, oplossingen te zoeken om de club boven water te houden, te laten overleven en terug hoop te geven. Als sportief manager diende ik, samen met Valere Billen, in mei 2020 van zo goed als nul te starten. Ik heb spelers kunnen warm maken voor het nieuwe verhaal van Verbroedering Geel, maar ook binnen de club heb ik vrijwilligers en supporters aan boord gehouden om zich achter Geel te blijven zetten. De supporters zijn dat niet vergeten. Dat eerste seizoen in 1ste provinciale werd na vier wedstrijden ook stilgelegd door corona. Het eerste volwaardige seizoen na corona hebben we via de eindronde de promotie naar 3de amateur kunnen afdwingen. Dat was twee jaar geleden. Dat was voor ons, na al die ellende die we de jaren voordien gekend hebben, misschien wel de mooiste dag met heel wat supporters in de tribune. Vorig seizoen, het eerste jaar in 3de amateur, bereikten we opnieuw de eindronde, maar jammer genoeg bleven we op één wedstrijd van de promotie naar 2de amateur steken."

De club heeft nu opnieuw een toekomstperspectief?
"Jazeker. Dankzij de overname van de nieuwe voorzitter Fabian Morren en Voetbal24 is het een heel ander verhaal geworden. Zij waren nodig om de club, die we terug nieuw leven hadden ingeblazen, naar een volgend niveau te brengen. We hebben de ambitie om hogerop te gaan. We staan gedeeld vierde en hebben alles in eigen handen om de eindronde te halen en zo hopelijk naar 2de amateur te promoveren."

Na alles wat er gebeurd is, wat betekent Verbroedering Geel voor jou?
"Ondanks ook minder leuke ervaringen, is Geel een stuk van mijn leven geworden. Ik heb hier met Benny elke dag gezeten, elke dag gebeld. Er is geen dag voorbij gegaan dat we niet met de club bezig zijn geweest. Voor heel die periode moet ik mijn vrouw Leen nog altijd heel hard bedanken. Zij heeft mij gesteund, de vrijheid en de tijd gegeven om met Verbroedering Geel bezig te zijn. Zonder haar steun en begrip had ik dat nooit kunnen doen.’’

Je bent intussen T2, Björn Uyttendaele is keeperstrainer, Tom Schipper is T1. Wat is jullie taakverdeling?
"Tom is de eindverantwoordelijke en werkt hard om alles goed voor te bereiden. Björn zorgt voor de keepers en doet voor een stuk de video-analyse. Ik doe de opwarming  voor de wedstrijd en tijdens de trainingen. Tom doet het tactische gedeelte op het veld en ik coach mee volgens de principes van onze hoofdtrainer. De bezetting bij de stilstaande fases in de wedstrijd zijn voor mij. Ik ben iemand die mensen op een eerlijke, open en respectvolle manier probeert te behandelen en op die manier met hen tracht te communiceren. Ik benader de zaken op een warme manier en vanuit een positieve bril om tot oplossingen te komen. Ik praat veel met spelers, die buiten de kern vallen of niet goed in hun vel zitten, om hen een hart onder de riem te steken en te motiveren. De trainers bekijken de beelden van de wedstrijden en geven open en eerlijk hun idee over de samenstelling van de ploeg. Uiteindelijk is het Tom die de knopen doorhakt. We zijn 3 verschillende personen, maar vullen elkaar goed aan. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar komen met één stem naar buiten.’’

Een voetbaltrainer is meer dan alleen maar een trainer?
"Inderdaad. Soms moet je ook psycholoog zijn of  banden oppompen. Een voorbeeld. De sportieve cel koos er dit jaar voor om voor de samenstelling van de kern voor volgend seizoen snel in actie te schieten, met spelers te spreken en ook snel naar de buitenwereld te communiceren. Dat is heel open en eerlijk naar de spelers toe, ook naar hen die moeten uitkijken naar een andere club. Alleen maakt het dat voor ons, de staf, niet gemakkelijk. Telkens een nieuwe speler werd bekendgemaakt of van een huidige speler geweten werd dat hij een nieuwe club moest zoeken, had dat impact op de spelersgroep. Over die transfers wordt gebabbeld, ook door jongens die nog niet gehoord hebben of ze mogen blijven of niet. Dan moeten wij telkens opnieuw brandjes blussen. Dat hebben we de voorbije maanden meermaals moeten doen. Als je dan moet zorgen dat de spelers 100% gefocust zijn op Geel, is dat niet evident. Heel veel spelers, en dat is elk jaar zo geweest, willen graag in Geel blijven. Dat maakt het extra moeilijk als er dan toch spelers zijn die moeten vertrekken."

Hoe krijgen jullie de spelers dan gemotiveerd?
"De meeste spelers weten intussen waar ze volgend jaar spelen. Die onzekerheid is grotendeels achter de rug. Nu kunnen ze zich opnieuw volledig focussen op het seizoeneinde. Ik hoop dat elke speler dit seizoen graag in schoonheid wil afsluiten. Een eindronde laat je nooit liggen. Als we de eindronde kunnen spelen, zal er sowieso veel volk zijn. Dat is een herinnering die je nooit zult vergeten. Ik hoop dat ook de vertrekkers de honger hebben om dat mee te maken. Bovendien is onze T1 Tom sterk in het motiveren. Ik weet niet of hij het allemaal voorbereidt of zomaar uit zijn mouw schudt, maar hij kan de ploeg als geen ander scherp stellen. Dat deed hij voor de wedstrijd tegen Zepperen-Brustem goed en ik ben ervan overtuigd dat hij dat in de volgende weken nog zal doen. Misschien raakt hij niet bij elke speler de juiste snaar, maar toch alvast bij heel veel spelers."

Met nog vijf speeldagen te gaan, wat is jouw evaluatie tot nu toe?
"We hebben een wisselvallig seizoen gehad, maar dat kwam voor een groot deel ook door blessures. Een aantal spelers zoals Jordi Kreydt, Mike Van Geffen en Yannis Van Parys maakten de voorbereiding niet volledig mee. David Wijns raakte vrij snel geblesseerd, Marijn Convents is een tijd uit geweest en ook Amin Oilil raakten we veel te vroeg kwijt. Als je dergelijke pionnen mist of ze zijn niet 100%, dan voel je dat toch wel. Daarbij komt nog dat een aantal spelers kampte met een gebrek aan vertrouwen. En toch kan het nog."

Wat is jullie doel die laatste vijf wedstrijden nog?
"De eindronde halen is nog steeds het doel. Het kampioenschap en het eerste eindrondeticket zijn weg, maar voor de drie overige eindrondeplaatsen zijn nog acht ploegen in de running. Dit is geen verloren seizoen. We hebben nog alles in eigen handen. De wedstrijd van zondag bij Zepperen-Brustem, de derde in de stand, bewees dat. Het was niet gemakkelijk om ons voetbal op zo'n ploeterveld te brengen, maar toch vocht iedereen er 90 minuten voor. Dat is hoopgevend en kunnen we zeker meenemen naar de volgende wedstrijden. We spelen match per match en gaan nog elke wedstrijd moeten vlammen. Ik hoop dat de supporters nog vijf matchen achter ons zullen staan, want we gaan hen zeker nodig hebben. Onze supporters zijn een sterkte van Geel. Naast het veld en het stadion komen de spelers ook voor die aanhang naar onze club."

Wat is jouw doel op lange termijn?
"De ganse club in al zijn geledingen sportief weer enkele reeksen hoger brengen. We bekijken het jaar per jaar, reeks per reeks."

Zaterdag staat KFC Diest op het programma?
"Er zijn geen gemakkelijke wedstrijden, ook niet tegen Diest. Zij staan op tien punten van de redding. Dat wordt een moeilijke zaak, maar ze zullen alles geven. Dat doet elke ploeg die hier in het Leunenstadion komt spelen. Elke ploeg wil in onze schitterende accommodatie een mooie prestatie leveren. Iedereen wil hier komen winnen."

Je hebt jarenlang in Diest gewerkt, je kent waarschijnlijk wel enkele mensen van de club?
"Dat klopt. Ik heb 8,5 jaar als gebiedskantoordirecteur van KBC in Diest gewerkt. Sinds twee weken werk ik als gebiedskantoordirecteur van KBC in Aarschot. Ik ken de stad en heel wat mensen. Diest is nog altijd een traditieclub. Ik ken voorzitter Johan Haesevoets, trainer Danny Boffin en speler Ibrahim El Ansri, die nog bij Geel gevoetbald heeft en deze winter de overstap van Dessel naar Diest maakte. Het zal leuk zijn om enkele oude bekenden terug te zien. Ik vind het jammer dat ze onderaan staan. Ik heb zelf met Benny Hoebregs bij Geel meegemaakt welke miserie ze nu bij Diest moeten oplossen. Ik gun het hen dat ze er goed doorkomen."

Wat verwacht je van de match tegen Diest?
"Diest heeft intussen een knokkersmentaliteit. Ze hebben ook een groot veld, maar het onze ligt misschien net iets beter. Ik denk dat het een fel bevochten wedstrijd zal worden met veel duels en inzet. En dan is de wedstrijd in Zepperen-Brustem een goede les geweest. We zijn op zo'n wedstrijd voorbereid. Bij hen zal het vooral uitkijken zijn voor ex-Gelenaar Ibrahim El Ansri. Ze hebben hem niet voor niets tijdens de wintermercato gehaald bij Dessel en hij heeft al enkele goede wedstrijden gespeeld."

Gelukkig hebben jullie een extra troef om Diest te bekampen zaterdag?
"(Lacht) Ik ben bijgelovig, maar de voorbije twee seizoen heeft het altijd gewerkt. Hopelijk dit seizoen ook (lacht). Tijdens elke wedstrijd doe ik dezelfde onderbroek aan die ik als trainer droeg toen ik met de U17 van Landen nationaal kampioen werd. Ik draag deze onderbroek alleen tijdens de wedstrijd. Daarna gaat ze uit. De twee voorbije seizoenen hebben we telkens iets gehaald. Het eerste jaar promoveerden we van 1ste provinciale naar derde amateur via de interprovinciale eindronde. Vorig seizoen haalden we de eindronde. Dit seizoen? Ik hoop nog op de eindronde. Hopelijk lukt dat en anders gaat de onderbroek weg (lacht)." (DJ)