Er is plots belangrijk nieuws over toekomst van Vandenhaute bij Anderlecht

De voorzitter die niemand écht wil, maar niemand kan missen: welkom in het vreemde machtsspel van Anderlecht. Er zijn momenten waarop de waarheid niet op het veld ligt. Niet bij de nederlaag tegen Club Brugge. Niet in de statistiek die zegt dat Anderlecht in 25 duels amper twee keer won van blauw-zwart. De echte waarheid ligt daarachter, in de bestuurskamer, waar macht, geld en afhankelijkheid door elkaar lopen.

Wouter Vandenhaute is geen geliefde figuur in het Lotto Park. Zijn naam wordt gescandeerd, maar zelden in positieve zin. Toch is hij op dit moment de minst vervangbare man binnen de club. Waarom? Omdat hij niet alleen voorzitter is, maar ook aandeelhouder, bruggenbouwer en geldschieter.

Zijn rol is niet symbolisch. Hij haalde het kapitaal op dat Anderlecht recht hield, zo weet Het Laatste Nieuws. Hij trok mensen als Geert Duyck, Steven Buyse en Geert Lavrijsen mee in het project. Coucke kon blijven, maar zonder Vandenhaute was er weinig te redden geweest. De club maakt intussen zelfs opnieuw winst, hoe bescheiden ook.

Een intern schild
Wat vaak vergeten wordt: de structuur van de club beschermt Vandenhaute. Hij is geen verkozen politicus die kan worden weggestemd na een zwakke peiling. Zelfs als de raad van bestuur hem zou afzetten als voorzitter, blijft hij aan als aandeelhouder – met het vermogen om elk besluit te blokkeren of te frustreren. In die zin is Vandenhaute evenveel deel van het probleem als van de oplossing.

Vandenhaute lijdt aan wat zijn entourage ‘het Coucke-effect’ noemt. Wat goed gaat binnen de club, wordt toegeschreven aan anderen. Wat slecht loopt, is zijn schuld. Die beeldvorming heeft zich vastgezet – zelfs tot in het fandorp, waar selfies worden afgewisseld met verwijten. Voor een kleine, maar luidruchtige minderheid is hij het symbool geworden van alles wat fout loopt. Vandenhaute is alvast niet van plan om op te stappen.

Tot elkaar veroordeeld
Het is de paradox die Anderlecht gijzelt: de voorzitter heeft het vertrouwen van de boekhouding, maar niet van de harde kern. De supporters kijken naar de sportieve leegte, Vandenhaute naar de balans. Niemand wint.