'Wouter Vandenhaute wordt toch ontslagen'

Anderlecht straalt rust uit aan de oppervlakte, maar onderhuids broeit het al maanden. Terwijl het sportieve project voorzichtig opnieuw ademhaalt, duikt er almaar meer rumoer op rond de bestuurskamer. Het gerucht dat lang werd gefluisterd, klinkt intussen luidop: Wouter Vandenhaute en Marc Coucke liggen steeds minder op één lijn.

Wat begon als een samenwerking tussen twee ondernemers met een liefde voor paars-wit, lijkt nu af te glijden naar een strategisch schaakspel met steeds minder ruimte voor vertrouwen. Volgens journalist Hans Vandeweghe (De Morgen) komt het kantelmoment dichterbij dan velen vermoeden. “Toch lijkt dit hét moment voor Coucke om van Vandenhaute af te raken", stelt hij scherp.

Van voorzitter tot ballast?
Vandenhaute, sinds 2020 voorzitter van RSCA, blijft formeel stevig in het zadel. Officieel loopt zijn mandaat zelfs tot 2031 – een opvallend detail dat kort na een kritisch Humo-artikel plots gelekt werd naar de media. “Had hij een technische functie gehad binnen paars-wit, dan stond hij allang op straat. Maar om een of andere reden is dat niet gebeurd", aldus Vandeweghe.

Wat wringt, is de perceptie dat Vandenhaute weinig tastbaars heeft toegevoegd aan het sportieve of commerciële verhaal van Anderlecht. Intussen lijkt Coucke zijn afstand tot de voorzitter groter te maken, onder meer door steeds vaker in het gezelschap van Michael Verschueren gespot te worden. “Het is geweten dat Verschueren niet de beste vriend is van Vandenhaute", klinkt het veelzeggend.

Het vertrek van Bornauw als breekpunt
De plotse exit van Kenneth Bornauw – de CEO Non-Sports – bracht het smeulende conflict weer naar de voorgrond. Coucke zou niet te spreken zijn over het zoveelste vertrek binnen de clubstructuur, en de duiventil die RSCA intern blijft. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat ook dit vertrek mede het gevolg is van spanningen aan de top.

Voor Coucke, die als eigenaar het grotere plaatje bewaakt, is het wellicht een aanleiding om knopen door te hakken. De timing lijkt ideaal: de club maakt sportief progressie, Fredberg en Riemer lijken op koers, en het moment om schoon schip te maken op bestuursniveau is strategisch verdedigbaar.

Stil vertrek of strategische aftocht?
Of Vandenhaute effectief moet vertrekken, blijft voorlopig gissen. Maar mocht het gebeuren, dan niet zonder slag of stoot. “Als hij vertrekt, dan zal dat onder zijn voorwaarden zijn, en zal hij er niet slechter van worden. Als Vandenhaute ergens opstapt, komt hij er altijd beter uit. Hij onderhandelt altijd een goede regeling als er iets fout loopt", voorspelt Vandeweghe.