Kompany gaat open over Anderlecht: "Je gaat niet geloven wat ik nu zeg"

Hoewel hij al enige tijd geen actieve rol meer speelt bij Anderlecht, draagt Vincent Kompany de club nog steeds in zijn hart. In een interview met Het Laatste Nieuws blikt de voormalige speler en coach terug op zijn band met Paars-Wit, en die blijkt nog steeds bijzonder intens te zijn.

Kompany volgt de Brusselse club op de voet. “Ik heb de bekerfinale een beetje zitten volgen. Ik ken er nog veel mensen, met Hasi heb ik gevoetbald, en ik blijf supporter, natuurlijk”, zegt hij. Zijn liefde voor Anderlecht gaat dan ook terug tot zijn kinderjaren.

“Ik was 6 jaar toen ik in 1992 naar mijn eerste match ging kijken: Anderlecht-KV Mechelen. Toen ging je nog naar een stadion waar 32.000 mensen in konden. Die geur, die kleuren, dat geluid, die spelers… Ik heb eerst nog tien jaar op de tribunes gezeten vooraleer ik zelf mijn eerste match met de eerste ploeg mocht spelen. Je mag nooit onderschatten wat Anderlecht betekent voor mij. En ál het andere…” (blaast)

“Mijn relatie met de club was top”
Als trainer kende Kompany gemengde gevoelens binnen de clubstructuur, maar zijn band met de mensen rond het veld bleef sterk. “Je zult het niet geloven, maar ik had als trainer van Anderlecht een enorm nauwe band met de spelersgroep. Vraag aan alle jongens waarmee ik heb gewerkt, en ze zullen zeggen dat het ongelooflijk was.”

Op de vraag of de relatie met de club minder goed verliep, antwoordt hij: “Maar wie is dat: ‘de club’? Ik was ontzettend close met de spelers — pakweg 35 jongens waarvan 20 van Neerpede. Dat laatste alleen al betekende puur plezier voor mij. Ik wist: op termijn komt dit allemaal goed. Ik was voorts close met de staff — van het medische over performance tot Jeanke en de andere materiaalmannen. Da’s weer 35 mensen. Plus de supporters. Mijn relatie met de club was top. En dat het met één of twee minder liep… — voor mij is de club niet op die manier beschreven…”

“Anderlecht kan kracht putten uit zijn supporters”
Kompany benadrukt ook het belang van de fans. “Als ik nu ook zie hoe de supporters zich achter de club zetten — hun enthousiasme; daar kan Anderlecht heel veel kracht uit halen. Nochtans worden wij graag als luxe-supporters weggezet.”