Topcoach zit in de hoek waar de klappen vallen: "Voor het eerst had ik medelijden met hem"

De ene coach gaat al met een beter gevoel de kerstperiode in dan de andere. Columnist Hugo Camps zag een gebroken coach op de Belgische voetbalvelden.

Heel Gent, met Hein Vanhaezebrouck voorop, was niet te spreken na de 2-3-nederlaag tegen Anderlecht. "Gelukkig is Hein Vanhaezebrouck familieman. Met de warmte van zijn vrouw en kinderen, de os en de ezel en een stoofpotje op het vuur zal hij in de kerstdagen wel weer tot bedaren komen", schrijft Camps in HLN. "Man met open poriën voor zweefkoek van Stille Nacht en White Christmas van Frank Sinatra. Antiek sentiment helpt je soms het leven door."

"Hein was ziedend deze donderdag. Zijn voorhoofd liep rood aan, zijn wangen lijkbleek en van de lippen bleven alleen scheermesjes over. De benen scheef getrokken alsof hij in een vierkante hoepla stond te stampvoeten. Hij sprak niet meer, hij fluimde. Voor het eerst had ik medelijden met Hein. Hij was inderdaad diep gekwetst in zijn rechtvaardigheidsgevoel. Ik dacht nog: speel Popov na, maar zo zit Hein niet in elkaar. Bij woede verschijnt hij in zijn rauwste vorm. Laat de stukken vlees maar vliegen."

"AA Gent was bestolen in de wedstrijd tegen Anderlecht. Scheidsrechter Lambrechts had zich van club vergist - zijn plaats was FC Dikkelvenne, en dan nog het jeugdelftal. Daar hoefde niet eens een plastisch betoog bij - zijn geparfumeerd loopje was al foute boel. Miscasting. Het kindeke blijft niet eeuwig in die stal liggen en dus moeten we door. Terug de profane wereld in, met een stropdas, nieuwe sokken en een armbandje als opsteker op het altaar van genegenheid."